வால்மார்ட் ஃப்ரோசன் செக்ஷனில் நின்று கொண்டு அந்த உறைந்து போன சிக்கனுடன் ஆழ்ந்த யோசனையில் இருந்த சசியை "யோகர்ட்" எடுக்க வந்த ராம் பார்த்தான். அவளா அது? என்று ஒரு நொடி யோசித்தவன், அவள் திரும்பி நின்றால் கூட தன்னால் கண்டுபிடித்திருக்க முடியும் என்று நினைத்துக் கொண்டான். அவளைப் பார்க்கப் பார்க்க அவனுக்குப் பரவசமாய் இருந்தது. அவனால் இன்னும் நம்பமுடியவில்லை. அவளை சந்தித்து, பேசி, கட்டிப்பிடித்து, முத்தமிட்டு, அழுது, ஓய்ந்து, பிரிந்து இன்றோடு ஒன்பது வருடங்கள், நான்கு மாதங்கள் மற்றும் சில தினங்கள் ஆகி விட்டது.
அப்பொழுது இருபதுகளின் அழகும், வனப்பும் கொண்டவள் இன்று முப்பதுகளின் கலையும், அம்சமும் கொண்டிருந்தாள். அவளின் பின்னால் சென்று மெதுவாக நின்றவனை, தேவ் என்று நினைத்து, "இந்த சிக்கன்" என்று சொல்லித் திரும்பியவள் ராமை எதிர்பார்க்கவில்லை.
"ராம்" என்றவளின் கண்கள் இரண்டும் ஆச்சர்யக்குறிகளாய் மாறின.
"என்ன சசி, சிக்கனுக்கு உயிர் குடுக்குறியா?" என்றான் சகஜமாக.
Ram, OMG, this is not happening. Really you? How? When?
அதோட நிறுத்திக்கோ! Why னு கேட்றாத..
அவள் சிரித்து, "எப்போடா US வந்தே?" என்றாள்.
Just one month before. H1.
தேவ் இருவரின் அருகில் வந்து அவனின் அறிமுகத்துக்காக சசியையும், ராமையும் பார்த்தான்.
Oh, Sorry. Dev, this is Ram மைக்ரோ விநாடிகள் யோசித்து, My friend, collegemate, And Ram, this is Dev, my Husband என்றாள்.
இருவரும் Hello க்களால் கை குலுக்கிக் கொண்டார்கள்.
ராம், உன் wife எங்க? என்றாள் சசி ஆவலுடன்.
ராம் அவளின் நினைவு வந்தவனாய், சுற்றி முற்றி பார்த்து, ப்ரியா என்று கூப்பிட்டான். இரண்டு பேர் திரும்பிப் பார்த்தார்கள். ராம், இன்னொரு ப்ரியாவைப் பார்த்து sorry என்று அவன் ப்ரியாவை சைகையில் அழைத்தான்.
அவள் சிரித்துக் கொண்டே ஒரு வண்டியைத் தள்ளிக் கொண்டு வந்தாள்.
ப்ரியா, இவங்க தான் சசி. இது தேவ் அவங்க husband. இது ப்ரியா, my wife என்றான்.
அவள் இருவரையும் பொதுவாய் பார்த்து Hello என்றாள்.
சசி தன்னிடத்தில் இருப்பவளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
இவங்களைத் தெரியுமே, உங்க பழைய காலேஜ் ஆல்பம்ல பார்த்துருக்கேன். நீங்க அதுல ரொம்ப அழகா இருப்பீங்க என்றாள்.
உடனே தேவ், அப்போ இப்போ இல்லையா? என்று சிரித்தான்.
இப்பவும் தான் என்று ப்ரியா சிரித்தாள். எல்லோரும் சிரித்தார்கள்.
சசியும், ராமும் சினிமாவில் வருவது போல் தங்களின் புதைந்த கதையை தங்களின் பார்வைகளால் பரிமாறிக் கொள்ளவில்லை. சகஜமாகவே இருந்தார்கள்.
Ram and Priya, Good to see you guys. Why don't you join us for the lunch tomorrow? என்ன சசி, உன் ஃப்ரெண்டை invite பண்ணலையா?
தேவ், you stole my words. என்றாள் சசி. Asusual என்று தேவ் சிரித்தான்.
So, tomorrow 12 we will meet. location அனுப்புறேன். உங்க நம்பர் சொல்லுங்க என்று தேவ் ஃபோனை எடுத்தான்.
ராம் முழிப்பதைப் பார்த்து சிரித்த ப்ரியா, அவர்களிடம், இவருக்கும் ஃபோனுக்கும் ஏழாம் பொருத்தம். எங்கயாவது போட்டுடு தேடிட்டே இருப்பாரு. வந்து ஒரு மாசம் ஆச்சு, இன்னும் இவர் நம்பர் இவருக்கு தெரியாது. நீங்க நோட் பண்ணிக்குங்க என்று அவள் நம்பரைச் சொன்னாள்.
மிச்ச சொக்க ஷாப்பிங்கை முடித்து விட்டு நால்வரும் நாளை சந்திப்பதாகப் பிரிந்தார்கள்.
ராமைப் பற்றி சசி தேவாவிடமோ, சசியைப் பற்றி ராம் ப்ரியாவிடமோ தேவைக்கதிகமாக எதையும் சொன்னதில்லை. அவர்களின் உறவு ஒரு அழகான கனவு போல் அவர்கள் மனதில் எங்கோ இருந்தது. அதை அவ்வப்போது அசைபோடுவது இருவருக்கும் பிடித்திருந்தது. அன்று சூழ்நிலை காரணமாக பிரியும்போதும் அவர்கள் இருவரும் ஒத்திசைத்துத் தான் அந்த முடிவை எடுத்தார்கள். உலகமே கைக்குள் அடங்கி விட்ட பிறகும், அவளை அவனோ, அவளை அவனோ தேடவில்லை.
மறுநாள் சசிக்கு காலையில் இருந்தே பரபரப்பு தொற்றிக் கொண்டது. தலைக்குளித்து, ஒரு ப்ளைன் மெரூன் காட்டன் சாரி கட்டி இருந்தாள். அழகாக இருந்தாள். சந்தோஷமாக இருந்தாள். ராமுக்குப் பிடித்த மட்டன் ப்ரியாணி, மட்டன் சுக்காவை சமைத்தாள். தேவ் தன் மகளிடம், அம்மாவின் நண்பர்கள் வீட்டுக்கு வருவதே அம்மாவின் எக்ஸ்ட்ரா சந்தோஷத்திற்குக் காரணம் என்று சசியை ஓட்டிக் கொண்டிருந்தான். ராமும், ப்ரியாவும் பனிரென்டு மணிக்கு ஒரு சின்ன கிஃப்டுடன் வந்தார்கள். தேவ்,
ராம், meet my daughter vaishali, she is an ABCD என்றான்.
ராம் முழிக்க சசி, American Born Confused Desi என்று சொல்லிவிட்டு, "தேவ் அவங்களே இப்போத் தான் US வந்துருக்காங்க. வந்ததும் வராததுமா உங்க jargons எல்லாம் கொட்டி ஏன் பயமுறுத்துறீங்க?" என்றாள்.
பதிலுக்கு ராம், பரவாயில்லை சசி, ஒரு ABCD பத்தி ஒரு ACID கிட்ட தானே சொல்லனும் என்று நிறுத்தி எல்லோரையும் பார்த்து...America Came Intelligent Desi என்றதும் எல்லோரும் சிரித்தார்கள்.
ப்ரியா, வைசாலியை அருகில் அழைத்து உட்கார வைத்துக் கொண்டாள். ராம், நீங்க நேத்தே வைசாலி பத்தி கேட்ருந்தா ஏதாவது கிஃப்ட் கொண்டு வந்துருக்கலாம் அவளுக்கு. பாவம். Sorry வைசாலி என்றாள்.
அவள் American ascent ல் No problem என்றாள்.
தேவ், No ப்ரியா, No formalities என்றதும், சசி சாப்பாடு எடுத்து வைத்து எல்லோரையும் அழைத்தாள்.
ராமின் கண்கள் சசியை சந்தித்தபோது, ராம், அவளின் அழகை ஆமோதித்தான். சசி தன் ஆர்வத்தைக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு காதில் விழுந்த முடியைக் கோதி விட்டு பரிமாறினாள்.
சாப்பிட்டுவிட்டு, ப்ரியாவும் சசியும் கிட்சனில் நின்று சாமான்களை டிஷ் வாஷரில் போட்டபடி பேசிக் கொண்டிருந்தனர். ராமும் தேவும் இந்திய அரசியலையும், corporate policies ஐயும், lay offs ஐயும், தமிழ் சினிமாவையும் அலசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.
அவ்வப்போது நால்வரும் நால்வரையும் மாறி மாறி பார்த்துக் கொண்டு தங்கள் பேச்சைத் தொடர்ந்தார்கள். எல்லோருமாய் ஒரு வாக் போனார்கள். தேவ் புதிதாய் வந்த ராமுக்கு அமெரிக்க வாழ்க்கையை விளக்கிக் கொண்டிருந்தான். பிறகு எல்லோரும் கார்ட்ஸ் விளையாடினார்கள். ராமும் ப்ரியாவும் அவர்கள் இருவரையும் அடுத்த வாரம் வீட்டுக்கு அழைத்து விட்டு கிளம்பினார்கள். அந்த நாள் இனிதாய் கழிந்தது.
அன்று இரவு ராமைப் பற்றி சசியும், சசியைப் பற்றி ராமும் தேவிடமும், ப்ரியாவிடமும் கொஞ்சம் சொல்ல வேண்டி இருந்தது. இந்த நட்பு தொடர வேண்டும் என்று தேவும், ப்ரியாவும் ப்ரியப்பட்டார்கள்.
மறுநாள் அலுவலகத்தில் இருந்த போது ராமுக்கு அவன் வாட்ஸாப்பில் ஒரு மெசேஜ் வந்தது.
Ram, yesterday was wonderful. Great to have you and priya with us. nee maarave illai.
ராம் முதல் காரியமாக அவள் நம்பரை சேவ் செய்தான். பிறகு பதில் சொன்னான்.
Same here sasi. thanks for inviting us. it was like a dream to meet u again. nee maaritta, innum azhaga :)
சசி கார்டன் மறந்து, யோகா மறந்து, சமைக்க மறந்து, துணி துவைக்க மறந்து...ராம் meeting மறந்து, estimation மறந்து, escalation மறந்து, excel sheet மறந்து....இந்த தங்க்லீஷ் சாட் மாலை வரை நீண்டது. முடியும்போது சசி...
ok, we will go..tmw 11 am i will pick you from the office. delete the chat என்றாள்.
அடுத்த நாள் lunch ல் ஆரம்பித்த அந்த சந்திப்பு அந்த வாரம் முழுவதும் தொடர்ந்தது. சில சமயம் நேரில், எப்போதும் சாட்டில். இத்தனை வருடங்களாய் பேசாமல் இருந்த அத்தனை விஷயங்களையும் பேசித் தீர்த்தாலும் அவர்களுக்கு அது போதவில்லை. சில சமயங்களில் ராமின் கைகளைப் பற்றி சசி அழுது ஓய்ந்தாள். பல நாள் பிரிந்த தோளில் சாய்ந்து தேம்பினாள். நட்பு ஒன்று தான் இனி நமக்குள் என்று இருவரும் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லிக் கொண்டார்கள்.
அன்று சசி அவனை வீட்டுக்கு அழைத்திருந்தாள்.
கதவைத் திறந்ததும், ராமை உள்ளே அழைத்து என்னடா, ட்ரெஸ் இது? இன்னும் நீ லேட்டஸ்ட் ட்ரென்டுக்கே வர்லியா? அங்கிள் மாதிரி ட்ரெஸ் பண்ற?
நீ என்னைக்கி தான் என் ட்ரெஸ்ஸிங் சென்ஸை பாராட்டி இருக்கே?
ஆமா, அப்படி ஒரு சென்ஸ் இருந்தாத் தானே பாராட்றதுக்கு. உக்காரு. ஆமா, என்கூடவே சுத்திட்டு இருக்கே, ஆபிஸ்ல இன்னுமா உன்னை நம்புறாங்க? என்று கலாய்த்தாள்.
உன்கூட ஊர் சுத்திட்டு ராத்திரி பூரா கண்ணு முழிச்சி வேலை பாக்குறது எனக்குத் தானே தெரியும்.
டேய் உண்மையை சொல்லு, ராத்திரி பூரா கண்ணு முழிச்சி நீ இந்த வேலைய தான் பாக்குறியா? என்று சீண்டினாள். ராம் சிரித்தான்.
இரு காஃபி கொண்டு வர்றேன் என்று கிட்சனுக்குள் நுழைந்தாள்.
ப்ரியா எப்படி இருக்கா?
அவளுக்கு என்ன? நாள்பூரா Netflix ல சீரிஸ் பாத்துட்டு கிட்டத்தட்ட ஒரு சைக்கோ மாதிரி சுத்திட்டு இருக்கா.
Y don't you send her here?
ம்ம்..இப்போதான் driving போறா! அப்புறம் நீ விட்டாலும், அவ விட மாட்டா..
ச்சீ..such a sweet girl.
தேவ் எப்போ வர்றாரு?
Conference friday முடிஞ்சிறும், இந்த weekend வருவேன்னு சொன்னாரு.
அவள் காஃபி கொண்டு வந்து கொடுத்து விட்டு பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள்.
அவன் காஃபி ஆறட்டும் என்று டேபிளில் வைத்தான்.
இன்னுமாடா ஆறிப் போன காஃபியை குடிக்கிறே? நீ மாறவேயில்லைடா..
ஒரு மனுஷன் மாறாம இருந்தா பாராட்டனும்மா..என்று சொல்லி சகஜமாய் பேசுவதாய் ஏதேதோ பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். அல்லது அப்படி இருவரும் நடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.
ஒரு கட்டத்தில், அவர்கள், (நீங்கள், நான், எல்லோரும்) எதிர்பார்த்த அந்த Awkward silence வந்தது.
ராம் சசியையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அவள் கொஞ்சம் அமைதி ஆனாள்.
கல்லூரியில் படிக்கும்போது "என்ன?" என்று கேட்பதற்கு சைகையில் புருவத்தை தூக்கிக் காட்டுவாள், அவளை அறியாமல் அதே போல் செய்தாள்.
ராம் சசியின் கையைப் பிடித்துக் கொண்டான்.
நம்ம ஏன் அப்படி லவ் பண்ணோம்? நம்ம ஏன் பிரிஞ்சோம்? நம்ம ஏன் மீட் பண்ணோம்?
அவள் பதில் ஏதும் சொல்லாமல், ராமையே பார்த்தாள்.
ராம் அவள் கரங்களை முத்தமிட்டான். அவள் கண்களை மூடிக் கொண்டாள்.
ராமுக்கும் சரி, சசிக்கும் சரி, இருவரின் மனமும், உடலும் ஒன்றுக்கொன்று போட்டி போட்டுக் கொண்டு இருவேறு திசைகளில் போய்க் கொண்டிருந்தன. மனம் மொத்த சமூகத்தையும் சாட்சியாய் வைத்துக் கொண்டு நிற்க உடல் "தேவை" என்ற ஒரே ஒரு சாட்சியுடன் தைரியமாக நின்று கொண்டிருந்தது. இருவரின் காமத்தில் சமூகம் மெல்ல மெல்ல மறையத் தொடங்கியது.
ராம் அவளிடம் நெருங்கி உட்கார்ந்தான். அவனின் முகத்தை அவளின் முகத்துக்கு நேரே கொண்டு சென்றான். அவள் கண்கள் மூடி, உதடுகள் துடிப்பதை சில நொடிகள் பார்த்த படி இருந்தான். அவள் பாவமா, தான் பாவமா என்று அவனுக்குப் புரியவில்லை. "தேவை" என்ற பதத்திற்கு ஆண் உடல், பெண் உடல் என்ற பேதம் உண்டா தெரியவில்லை. அவன் மூச்சுக்காற்று அவள் முகத்தில் பட்ட அடுத்த கணம், சசி கையை உதறி எழுந்து நின்றாள்.
அவள் முகம் முழுவதும் பதட்ட ரேகைகள்.
Sorry Ram, I can't do this. This is not right என்றாள்.
ராம் தலைகுனிந்து அமர்ந்திருந்தான்.
I am sorry Sasi என்றான்.
இல்லை ராம், தப்பு என் மேல தான். நான் உன்கூட முந்தி மாதிரி க்ளோஸா மூவ் பண்ணி இருக்கக் கூடாது. நம்ம கதை அன்னையோட முடிஞ்சு போச்சு ராம். நீ என்னோட ராம் இல்லை, நான் உன்னோட சசி இல்லை. I love Dev. Dev loves me a lot. Infact, He is very posessive about me. என்னால அவருக்கு இப்படி ஒரு துரோகத்தைப் பண்ண முடியாது. அப்படியே பண்ணாலும், அவர்கிட்ட இருந்து நான் தப்ப முடியாது ராம். என்னை மன்னிச்சிடு ராம்.
ராம் கொஞ்சம் சகஜமானான். Please sasi, don't be sorry. எப்படியோ தடுமாறத் தெரிஞ்சோம். நீ காப்பாத்திட்ட. Thanks. நம்ம ரெண்டு பேர் பாதையும் பிரிஞ்சி ரொம்ப நாளாச்சு. இப்போ அந்தப் பாதைகளை இணைக்கிறதால லாபம் இல்லை. பிரிஞ்சு போன வெவ்வேறு பாதையில பயணம் செய்றது தான் எல்லாருக்கும் நல்லது. நம்ம வழக்கமா சாட் டெலிட் பண்ற மாதிரி இந்த நாளையும் டெலிட் பண்ணிடு. I agree, Dev is a nice man.
ராம் ஆறிப்போன காஃபியைக் குடித்தான். எழுந்தான்.
Thanks for the coffee and everything Sasi. Sorry...
என்று நடந்தான். சசி உடைந்து அழுதாள்.
அன்று இரவு வெகு நேரம் கழித்து, வாட்ஸாப்பில் ஒரு "குட்நைட்" மெசேஜ் வந்தது.
அது தேவ், ப்ரியாவுக்கு அனுப்பியது.
அப்பொழுது இருபதுகளின் அழகும், வனப்பும் கொண்டவள் இன்று முப்பதுகளின் கலையும், அம்சமும் கொண்டிருந்தாள். அவளின் பின்னால் சென்று மெதுவாக நின்றவனை, தேவ் என்று நினைத்து, "இந்த சிக்கன்" என்று சொல்லித் திரும்பியவள் ராமை எதிர்பார்க்கவில்லை.
"ராம்" என்றவளின் கண்கள் இரண்டும் ஆச்சர்யக்குறிகளாய் மாறின.
"என்ன சசி, சிக்கனுக்கு உயிர் குடுக்குறியா?" என்றான் சகஜமாக.
Ram, OMG, this is not happening. Really you? How? When?
அதோட நிறுத்திக்கோ! Why னு கேட்றாத..
அவள் சிரித்து, "எப்போடா US வந்தே?" என்றாள்.
Just one month before. H1.
தேவ் இருவரின் அருகில் வந்து அவனின் அறிமுகத்துக்காக சசியையும், ராமையும் பார்த்தான்.
Oh, Sorry. Dev, this is Ram மைக்ரோ விநாடிகள் யோசித்து, My friend, collegemate, And Ram, this is Dev, my Husband என்றாள்.
இருவரும் Hello க்களால் கை குலுக்கிக் கொண்டார்கள்.
ராம், உன் wife எங்க? என்றாள் சசி ஆவலுடன்.
ராம் அவளின் நினைவு வந்தவனாய், சுற்றி முற்றி பார்த்து, ப்ரியா என்று கூப்பிட்டான். இரண்டு பேர் திரும்பிப் பார்த்தார்கள். ராம், இன்னொரு ப்ரியாவைப் பார்த்து sorry என்று அவன் ப்ரியாவை சைகையில் அழைத்தான்.
அவள் சிரித்துக் கொண்டே ஒரு வண்டியைத் தள்ளிக் கொண்டு வந்தாள்.
ப்ரியா, இவங்க தான் சசி. இது தேவ் அவங்க husband. இது ப்ரியா, my wife என்றான்.
அவள் இருவரையும் பொதுவாய் பார்த்து Hello என்றாள்.
சசி தன்னிடத்தில் இருப்பவளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
இவங்களைத் தெரியுமே, உங்க பழைய காலேஜ் ஆல்பம்ல பார்த்துருக்கேன். நீங்க அதுல ரொம்ப அழகா இருப்பீங்க என்றாள்.
உடனே தேவ், அப்போ இப்போ இல்லையா? என்று சிரித்தான்.
இப்பவும் தான் என்று ப்ரியா சிரித்தாள். எல்லோரும் சிரித்தார்கள்.
சசியும், ராமும் சினிமாவில் வருவது போல் தங்களின் புதைந்த கதையை தங்களின் பார்வைகளால் பரிமாறிக் கொள்ளவில்லை. சகஜமாகவே இருந்தார்கள்.
Ram and Priya, Good to see you guys. Why don't you join us for the lunch tomorrow? என்ன சசி, உன் ஃப்ரெண்டை invite பண்ணலையா?
தேவ், you stole my words. என்றாள் சசி. Asusual என்று தேவ் சிரித்தான்.
So, tomorrow 12 we will meet. location அனுப்புறேன். உங்க நம்பர் சொல்லுங்க என்று தேவ் ஃபோனை எடுத்தான்.
ராம் முழிப்பதைப் பார்த்து சிரித்த ப்ரியா, அவர்களிடம், இவருக்கும் ஃபோனுக்கும் ஏழாம் பொருத்தம். எங்கயாவது போட்டுடு தேடிட்டே இருப்பாரு. வந்து ஒரு மாசம் ஆச்சு, இன்னும் இவர் நம்பர் இவருக்கு தெரியாது. நீங்க நோட் பண்ணிக்குங்க என்று அவள் நம்பரைச் சொன்னாள்.
மிச்ச சொக்க ஷாப்பிங்கை முடித்து விட்டு நால்வரும் நாளை சந்திப்பதாகப் பிரிந்தார்கள்.
ராமைப் பற்றி சசி தேவாவிடமோ, சசியைப் பற்றி ராம் ப்ரியாவிடமோ தேவைக்கதிகமாக எதையும் சொன்னதில்லை. அவர்களின் உறவு ஒரு அழகான கனவு போல் அவர்கள் மனதில் எங்கோ இருந்தது. அதை அவ்வப்போது அசைபோடுவது இருவருக்கும் பிடித்திருந்தது. அன்று சூழ்நிலை காரணமாக பிரியும்போதும் அவர்கள் இருவரும் ஒத்திசைத்துத் தான் அந்த முடிவை எடுத்தார்கள். உலகமே கைக்குள் அடங்கி விட்ட பிறகும், அவளை அவனோ, அவளை அவனோ தேடவில்லை.
மறுநாள் சசிக்கு காலையில் இருந்தே பரபரப்பு தொற்றிக் கொண்டது. தலைக்குளித்து, ஒரு ப்ளைன் மெரூன் காட்டன் சாரி கட்டி இருந்தாள். அழகாக இருந்தாள். சந்தோஷமாக இருந்தாள். ராமுக்குப் பிடித்த மட்டன் ப்ரியாணி, மட்டன் சுக்காவை சமைத்தாள். தேவ் தன் மகளிடம், அம்மாவின் நண்பர்கள் வீட்டுக்கு வருவதே அம்மாவின் எக்ஸ்ட்ரா சந்தோஷத்திற்குக் காரணம் என்று சசியை ஓட்டிக் கொண்டிருந்தான். ராமும், ப்ரியாவும் பனிரென்டு மணிக்கு ஒரு சின்ன கிஃப்டுடன் வந்தார்கள். தேவ்,
ராம், meet my daughter vaishali, she is an ABCD என்றான்.
ராம் முழிக்க சசி, American Born Confused Desi என்று சொல்லிவிட்டு, "தேவ் அவங்களே இப்போத் தான் US வந்துருக்காங்க. வந்ததும் வராததுமா உங்க jargons எல்லாம் கொட்டி ஏன் பயமுறுத்துறீங்க?" என்றாள்.
பதிலுக்கு ராம், பரவாயில்லை சசி, ஒரு ABCD பத்தி ஒரு ACID கிட்ட தானே சொல்லனும் என்று நிறுத்தி எல்லோரையும் பார்த்து...America Came Intelligent Desi என்றதும் எல்லோரும் சிரித்தார்கள்.
ப்ரியா, வைசாலியை அருகில் அழைத்து உட்கார வைத்துக் கொண்டாள். ராம், நீங்க நேத்தே வைசாலி பத்தி கேட்ருந்தா ஏதாவது கிஃப்ட் கொண்டு வந்துருக்கலாம் அவளுக்கு. பாவம். Sorry வைசாலி என்றாள்.
அவள் American ascent ல் No problem என்றாள்.
தேவ், No ப்ரியா, No formalities என்றதும், சசி சாப்பாடு எடுத்து வைத்து எல்லோரையும் அழைத்தாள்.
ராமின் கண்கள் சசியை சந்தித்தபோது, ராம், அவளின் அழகை ஆமோதித்தான். சசி தன் ஆர்வத்தைக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு காதில் விழுந்த முடியைக் கோதி விட்டு பரிமாறினாள்.
சாப்பிட்டுவிட்டு, ப்ரியாவும் சசியும் கிட்சனில் நின்று சாமான்களை டிஷ் வாஷரில் போட்டபடி பேசிக் கொண்டிருந்தனர். ராமும் தேவும் இந்திய அரசியலையும், corporate policies ஐயும், lay offs ஐயும், தமிழ் சினிமாவையும் அலசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.
அவ்வப்போது நால்வரும் நால்வரையும் மாறி மாறி பார்த்துக் கொண்டு தங்கள் பேச்சைத் தொடர்ந்தார்கள். எல்லோருமாய் ஒரு வாக் போனார்கள். தேவ் புதிதாய் வந்த ராமுக்கு அமெரிக்க வாழ்க்கையை விளக்கிக் கொண்டிருந்தான். பிறகு எல்லோரும் கார்ட்ஸ் விளையாடினார்கள். ராமும் ப்ரியாவும் அவர்கள் இருவரையும் அடுத்த வாரம் வீட்டுக்கு அழைத்து விட்டு கிளம்பினார்கள். அந்த நாள் இனிதாய் கழிந்தது.
அன்று இரவு ராமைப் பற்றி சசியும், சசியைப் பற்றி ராமும் தேவிடமும், ப்ரியாவிடமும் கொஞ்சம் சொல்ல வேண்டி இருந்தது. இந்த நட்பு தொடர வேண்டும் என்று தேவும், ப்ரியாவும் ப்ரியப்பட்டார்கள்.
மறுநாள் அலுவலகத்தில் இருந்த போது ராமுக்கு அவன் வாட்ஸாப்பில் ஒரு மெசேஜ் வந்தது.
Ram, yesterday was wonderful. Great to have you and priya with us. nee maarave illai.
ராம் முதல் காரியமாக அவள் நம்பரை சேவ் செய்தான். பிறகு பதில் சொன்னான்.
Same here sasi. thanks for inviting us. it was like a dream to meet u again. nee maaritta, innum azhaga :)
சசி கார்டன் மறந்து, யோகா மறந்து, சமைக்க மறந்து, துணி துவைக்க மறந்து...ராம் meeting மறந்து, estimation மறந்து, escalation மறந்து, excel sheet மறந்து....இந்த தங்க்லீஷ் சாட் மாலை வரை நீண்டது. முடியும்போது சசி...
ok, we will go..tmw 11 am i will pick you from the office. delete the chat என்றாள்.
அடுத்த நாள் lunch ல் ஆரம்பித்த அந்த சந்திப்பு அந்த வாரம் முழுவதும் தொடர்ந்தது. சில சமயம் நேரில், எப்போதும் சாட்டில். இத்தனை வருடங்களாய் பேசாமல் இருந்த அத்தனை விஷயங்களையும் பேசித் தீர்த்தாலும் அவர்களுக்கு அது போதவில்லை. சில சமயங்களில் ராமின் கைகளைப் பற்றி சசி அழுது ஓய்ந்தாள். பல நாள் பிரிந்த தோளில் சாய்ந்து தேம்பினாள். நட்பு ஒன்று தான் இனி நமக்குள் என்று இருவரும் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லிக் கொண்டார்கள்.
அன்று சசி அவனை வீட்டுக்கு அழைத்திருந்தாள்.
கதவைத் திறந்ததும், ராமை உள்ளே அழைத்து என்னடா, ட்ரெஸ் இது? இன்னும் நீ லேட்டஸ்ட் ட்ரென்டுக்கே வர்லியா? அங்கிள் மாதிரி ட்ரெஸ் பண்ற?
நீ என்னைக்கி தான் என் ட்ரெஸ்ஸிங் சென்ஸை பாராட்டி இருக்கே?
ஆமா, அப்படி ஒரு சென்ஸ் இருந்தாத் தானே பாராட்றதுக்கு. உக்காரு. ஆமா, என்கூடவே சுத்திட்டு இருக்கே, ஆபிஸ்ல இன்னுமா உன்னை நம்புறாங்க? என்று கலாய்த்தாள்.
உன்கூட ஊர் சுத்திட்டு ராத்திரி பூரா கண்ணு முழிச்சி வேலை பாக்குறது எனக்குத் தானே தெரியும்.
டேய் உண்மையை சொல்லு, ராத்திரி பூரா கண்ணு முழிச்சி நீ இந்த வேலைய தான் பாக்குறியா? என்று சீண்டினாள். ராம் சிரித்தான்.
இரு காஃபி கொண்டு வர்றேன் என்று கிட்சனுக்குள் நுழைந்தாள்.
ப்ரியா எப்படி இருக்கா?
அவளுக்கு என்ன? நாள்பூரா Netflix ல சீரிஸ் பாத்துட்டு கிட்டத்தட்ட ஒரு சைக்கோ மாதிரி சுத்திட்டு இருக்கா.
Y don't you send her here?
ம்ம்..இப்போதான் driving போறா! அப்புறம் நீ விட்டாலும், அவ விட மாட்டா..
ச்சீ..such a sweet girl.
தேவ் எப்போ வர்றாரு?
Conference friday முடிஞ்சிறும், இந்த weekend வருவேன்னு சொன்னாரு.
அவள் காஃபி கொண்டு வந்து கொடுத்து விட்டு பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள்.
அவன் காஃபி ஆறட்டும் என்று டேபிளில் வைத்தான்.
இன்னுமாடா ஆறிப் போன காஃபியை குடிக்கிறே? நீ மாறவேயில்லைடா..
ஒரு மனுஷன் மாறாம இருந்தா பாராட்டனும்மா..என்று சொல்லி சகஜமாய் பேசுவதாய் ஏதேதோ பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். அல்லது அப்படி இருவரும் நடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.
ஒரு கட்டத்தில், அவர்கள், (நீங்கள், நான், எல்லோரும்) எதிர்பார்த்த அந்த Awkward silence வந்தது.
ராம் சசியையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அவள் கொஞ்சம் அமைதி ஆனாள்.
கல்லூரியில் படிக்கும்போது "என்ன?" என்று கேட்பதற்கு சைகையில் புருவத்தை தூக்கிக் காட்டுவாள், அவளை அறியாமல் அதே போல் செய்தாள்.
ராம் சசியின் கையைப் பிடித்துக் கொண்டான்.
நம்ம ஏன் அப்படி லவ் பண்ணோம்? நம்ம ஏன் பிரிஞ்சோம்? நம்ம ஏன் மீட் பண்ணோம்?
அவள் பதில் ஏதும் சொல்லாமல், ராமையே பார்த்தாள்.
ராம் அவள் கரங்களை முத்தமிட்டான். அவள் கண்களை மூடிக் கொண்டாள்.
ராமுக்கும் சரி, சசிக்கும் சரி, இருவரின் மனமும், உடலும் ஒன்றுக்கொன்று போட்டி போட்டுக் கொண்டு இருவேறு திசைகளில் போய்க் கொண்டிருந்தன. மனம் மொத்த சமூகத்தையும் சாட்சியாய் வைத்துக் கொண்டு நிற்க உடல் "தேவை" என்ற ஒரே ஒரு சாட்சியுடன் தைரியமாக நின்று கொண்டிருந்தது. இருவரின் காமத்தில் சமூகம் மெல்ல மெல்ல மறையத் தொடங்கியது.
ராம் அவளிடம் நெருங்கி உட்கார்ந்தான். அவனின் முகத்தை அவளின் முகத்துக்கு நேரே கொண்டு சென்றான். அவள் கண்கள் மூடி, உதடுகள் துடிப்பதை சில நொடிகள் பார்த்த படி இருந்தான். அவள் பாவமா, தான் பாவமா என்று அவனுக்குப் புரியவில்லை. "தேவை" என்ற பதத்திற்கு ஆண் உடல், பெண் உடல் என்ற பேதம் உண்டா தெரியவில்லை. அவன் மூச்சுக்காற்று அவள் முகத்தில் பட்ட அடுத்த கணம், சசி கையை உதறி எழுந்து நின்றாள்.
அவள் முகம் முழுவதும் பதட்ட ரேகைகள்.
Sorry Ram, I can't do this. This is not right என்றாள்.
ராம் தலைகுனிந்து அமர்ந்திருந்தான்.
I am sorry Sasi என்றான்.
இல்லை ராம், தப்பு என் மேல தான். நான் உன்கூட முந்தி மாதிரி க்ளோஸா மூவ் பண்ணி இருக்கக் கூடாது. நம்ம கதை அன்னையோட முடிஞ்சு போச்சு ராம். நீ என்னோட ராம் இல்லை, நான் உன்னோட சசி இல்லை. I love Dev. Dev loves me a lot. Infact, He is very posessive about me. என்னால அவருக்கு இப்படி ஒரு துரோகத்தைப் பண்ண முடியாது. அப்படியே பண்ணாலும், அவர்கிட்ட இருந்து நான் தப்ப முடியாது ராம். என்னை மன்னிச்சிடு ராம்.
ராம் கொஞ்சம் சகஜமானான். Please sasi, don't be sorry. எப்படியோ தடுமாறத் தெரிஞ்சோம். நீ காப்பாத்திட்ட. Thanks. நம்ம ரெண்டு பேர் பாதையும் பிரிஞ்சி ரொம்ப நாளாச்சு. இப்போ அந்தப் பாதைகளை இணைக்கிறதால லாபம் இல்லை. பிரிஞ்சு போன வெவ்வேறு பாதையில பயணம் செய்றது தான் எல்லாருக்கும் நல்லது. நம்ம வழக்கமா சாட் டெலிட் பண்ற மாதிரி இந்த நாளையும் டெலிட் பண்ணிடு. I agree, Dev is a nice man.
ராம் ஆறிப்போன காஃபியைக் குடித்தான். எழுந்தான்.
Thanks for the coffee and everything Sasi. Sorry...
என்று நடந்தான். சசி உடைந்து அழுதாள்.
அன்று இரவு வெகு நேரம் கழித்து, வாட்ஸாப்பில் ஒரு "குட்நைட்" மெசேஜ் வந்தது.
அது தேவ், ப்ரியாவுக்கு அனுப்பியது.
