வானுயர்ந்த கண்ணாடி கட்டிடங்கள் - வாழ்க்கை
தொலைந்து போகும் கருஞ் சிறைகள்
வயிறு வரை தொங்கும் கழுத்துபட்டை கெளரவம் - ஒரு
நாள் மறந்தால் உள்ளே அனுமதி மறுக்கும் கேவலம்
சுற்றிலும் பராமரிக்கப்படும் அழகு - பார்வை
கணினியைத் தாண்டாது, பிறகு?
சுழலும் நாற்காலியின் சொகுசு - முதுகுத்
தண்டை பதம் பார்க்கும் பிறகு
இணையத்தினால் கைக்குள் உலகம் - ஆனால்
பக்கத்தில் இருப்பவனுக்கு மின்னஞ்சல்
உடல் உழைப்பின் அசதியில்லை - நெஞ்சு
சட்டென்று நின்று போகும் வரை, பயமில்லை
வேண்டிய மட்டும் பணம் - அள்ளி
அள்ளிக் கொடுத்தாலும் திரும்பாத காலம்
ஆயிரத்து ஐநூறு ரூபாய்க்குச் சட்டை - முப்பத்தைந்து
வயதில் தலை முழுதும் சொட்டை
ஐம்பது லட்சத்தில் வசதியாய் வீடு - படுக்கை
அறை தெரியாது, அசதியாய் வரும்போது
வெள்ளைக்காரனின் பெயர்கள் மனப்பாடம் - மனைவி
மக்களின் பெயர் மறந்து போகும்
விலையேற்றத்துக்கான பிரதான காரணமென்று தூற்றும் - இருந்தும்
ஒட்டு மொத்த சமுதாயமும் கூடிச் சுரண்டும்
கலக்கிட்ட! கலக்கிட்டடா! ரொம்ப நல்ல வந்துருக்கு...சான்ஸே இல்ல!
வெங்கடேஷ்
en en inda kola veri..
unmai kasakkum..
thanks da venki, when i started i didnt have any idea...am happy it has come well. ukkanthu ezhuthina ezhutha mudiyuthu...have to do...
en kashtam enakku thaaneda teriyum. naan sonnathellam unmai, unmaiyai thavira veru ondrum illai :)
super ponga, correct-a solli irkeenga...
Usha,
anubavam pesuthu...
Pradeep,
Nidharsanathai solli irukinga pa.
"Chocolate Vaazhthukal!"...
Nandri Thamizhachi
Nalla varigal!
nandri siva
உடல் உழைப்பின் அசதியில்லை - நெஞ்சு
சட்டென்று நின்று போகும் வரை, பயமில்லை
வேண்டிய மட்டும் பணம் - அள்ளி
அள்ளிக் கொடுத்தாலும் திரும்பாத காலம்
Nice one......:)
thanks for the comments MOM :)
Chance-e illa it is too good!
"ஐ.டி. - க்கு பிரதீப்பை தந்து ஒரு கவிஞனை இழந்துவிட்ட தமிழ் நாடு"
siva,
naane eppovaavathu ezhuthuren,nee ennadanna romba eppovaavathu vanthu padichuttu comment podre pola...anyways, thanks :)
unmaiyana varigal...rasiththu padiththen!
thanks gayathri!
தனியாகப் படித்தாலும்,
மொத்தமாகப் படித்தாலும்
தெளிவாகப் பொருள் தருகிறது.
வரிக்கு வரி உண்மையை உடைத்திருக்கிறீர்கள்.
வாழ்த்துக்கள் ப்ரதீப்!