இன்னும் கொஞ்சம் சீக்கிரம் வந்திருக்கலாமோ என்று தோன்றியது..oh i am sorry..நீங்க கதை கேக்குறீங்களோ, என்னை introduce பண்ணிக்கிறேன்..என் பெயர் ஜார்ஜ். பெங்களூரில் அரசாங்க வேலையிலிருந்து ஓய்வு பெற்றவன். என்னோட பிள்ளங்களுக்காக train ticket reserve பண்ண இங்கே வந்திருக்கேன்..சரி கதைக்கு போலாம்...நான் என்ன சொல்லிட்டு இருந்தேன், ஆமா, இன்னும் கொஞ்சம் சீக்கிரம் வந்திருக்கலாமோ என்று தோன்றியது! காலையில் வந்தால் காலியாக இருக்கும், easyயா reserve பண்ணிட்டு போயிடலாம்னு நினச்சேன், ஆனா எப்படியோ கிளம்ப 9:00 மணி ஆயிடுச்சு..வெளியே வரைக்கும் Q நிக்குதே..சரி வேற வழி, இந்தப் பையன் பின்னாடி நிக்க வேண்டியது தான்..

ஒரு பெரிய bag தொங்குது அவன் பின்னாலே, அவன் அங்கே இங்கே ஆடும் போது எனக்கு பட்டது..நான் கையாலே கொஞ்சம் தடுத்தேன், பின்னால் திரும்பி என்னைப் பார்த்து sorry சொல்லிக் கொண்டே bagஐ முன்னாடி போட்டுக் கொள்கிறான்..சின்ன பையனா இருக்கான்..இங்கே MCA படிச்சுட்ருப்பான், வேற என்ன படிக்கிறாங்க இந்த காலத்து பசங்க..எல்லாரும் computer ஐ கட்டிட்டு அழறான்! ஆமா, என்னது? இந்த பையன் கையில form யே இல்லயே..ஒருவேளை இவன் friend உள்ளே இருப்பானோ? கொஞ்சம் உள்ளே சென்றவுடன் அவன் என்னிடம் திரும்பி, Sir, can you please hold this place? let me get my form என்றான். ஒஹோ முதல்ல இடத்தை புடிச்சி வச்சுட்டானா, புத்திசாலி பசங்க தான் என்று நினைத்துக் கொண்டே தலை ஆட்டி வைத்தேன். அவன் வருவதற்கும் எங்கள் இருவருக்கும் உட்கார இடம் கிடைக்க சரியாக இருந்தது.

form fillup பண்ணிக் கொண்டிருந்தவன் திடீரென்று என்னிடம் sir, can you please tell me which train starts from chennai on this sunday night? நான் அவனிடம் தெளிவாய் கேட்டுத் தெரிந்து கொள்வதற்குள் அந்தப் பையனுக்கு முன்னால் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்த ஒரு பெண் (குத்துமதிப்பாய் 20 வயதுக்குள் இருக்கும்), u can come in this train என்று ஒரு train பேரை சொன்னாள்! அவன் ஒரு வழியாய் fill செய்து முடித்தான். இந்தப் பையன் பரவாயில்லை, அந்த பொண்ணு சொன்ன train பேரை எழுதிட்டு அவளுக்கு thanks சொன்னதோட சரி, அவகிட்ட பேசலை..எப்படா பொண்ணுங்க பேசுவாங்க, எப்படி bracket போடலாம் என்று இருப்பவர்கள் மத்தியில் இவன் கொஞ்சம் Gentle தான். அவனிடம் மெதுவா பேச்சு கொடுத்தேன், வயசாயிடுச்சுல்ல..சும்மா இருக்க முடியாது...

இவ்வளவு கூட்டம் இருக்கேன்னு அங்கலாய்த்தேன், அவன் அதற்கு coolஆ இல்லை, சீக்கிரம் முடிஞ்சுடும் இங்கே service நல்லா இருக்கும்..என்றான். கொஞ்சம் விட்டவுடன் அந்தப் பெண் அந்தப் பையனை பிடித்துக் கொண்டாள்..ஏதேதோ அவனைக் கேட்டாள், இவன் ஏதேதோ சொல்லிக் கொண்டிருந்தான். சிறிது நேரம் கழித்து where are you from என்றேன், அதற்கு அவன் திருச்சி என்றான்...do you know tamil then? என்றேன்..எனக்கு நல்லா தமிழ் தெரியும் என்றான். என்னால் நம்ப முடியவில்லை. சில நேரங்களில் நம்முடைய ஆட்களை நமக்கு அடையாளம் தெரியாமல் போய் விடுகிறது. அவனுடைய வெள்ளைத் தோலைப் பார்த்து நான் ஏமாந்து விட்டேன், பிராமணனாய் இருப்பானோ என்னவோ..

நான் - திருச்சியில் எங்கே?
அவன் - தில்லை நகர்.
நான் - இங்கே என்ன பண்றே?
அவன் - software engineer
நான் - எங்கே?
அவன் - IBM
நான் - இப்போல்லாம் எல்லாரும் software ல தான் வேலை பாக்குறீங்க..இல்லையா?
அவன் - MCA, BE படிச்சவொன்னே நேரா bangalore தான்..bangalore is major target. [அவளைப் பார்த்து சிரிக்கிறான், இது என்ன அவளும் சிரிக்கிறாள்!!]
நான் - nowadays callcenters are in high boom.
அவன் - ம்ம்..daily recruitment இருக்கு, நீங்க வந்தா கூட உங்களையும் எடுப்பான். [அவள் சிரிக்கிறாள்!]
நான் - என்ன Qualification அதுக்கெல்லாம்?
அவன் - +2 pass. that's it!! [அட, இதுக்கும் ஒரு சிரிப்பா?]

கொஞ்சம் மெளனம்....அவரவர் என்ன பேசுவது என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்தோம்...

நான் - ஆமா, திருச்சியில மழை பெய்யுதா? [Land Mark question! if you don't know what to talk? you can always start with this!!]அவன் - எங்கே சார், நல்லவங்க எல்லாம் இங்கே வந்துட்டோமா, மழையே இல்லை..[எனக்கு புரியலை..இதற்கும் ஏன் அவள் சிரிக்கிறாள்? இந்த முறை கொஞ்சம் கூட]

நாங்கள் முதல் rowல் இருந்தோம். அவன் ஏதோ அந்தப் பெண்ணிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தான். இந்தப் பெண் குழந்தைகளுக்கு விவஸ்தயே இல்லை..எதுக்கெடுத்தாலும் கெக்கே புக்கேன்னு சிரிக்க வேண்டியது..அப்புறம் அவன் கண்ணடிக்கிறான், பின்னாடி வர்றான்..கையைப் பிடிச்சி இழுக்கிறான் என்பது.. சரி மிச்சத்தை அப்புறம் கேக்கலாம்..நான் டிச்கெட் reserve பண்ணிக்கிறேன்..

3 பேரும் 3 counter ல் நுழைந்தோம்..அவன் reserve செய்து விட்டு அவளிடம் மட்டும் see you pa! என்று சொல்லிக் கொண்டு என்னைப் பார்க்காமல் போகிறான்!!அவளும் சிரித்து வழி அனுப்புகிறாள்..[அதற்குள் சினேகமா? கலிகாலம்]