சத்தமில்லாமல்
ஆழ்மனதில் ஓடுகிறது
ஒரு ஜீவ நதி
அதன் பிறப்பிடம் தெரியவில்லை
அது கடலை நோக்கிச் செல்லவில்லை
ஒரு இலக்கு, எல்லை இல்லாமல் அது விரிந்து செல்கிறது
பொங்கும் நுரையுடன், நீல வண்ணத்துடன்
அது விரைந்தோடிச் செல்கிறது
அது பெரும்பாலும் வானத்தை பிரதிபலிக்கிறது
காட்டில் மிருகங்கள் வாய் வைத்து அதில்
நீர் பருகும்போது அது லேசாய் குறுகுறுக்கிறது
இரவு என்றால் அதற்குக் கொள்ளை பிரியம்
உலகம் தொடங்கிய முதல் நாள் இரவு போலவே
அத்தனை இரவுகளையும் அது பாவிக்கிறது
நிலவொளியில் தன்னை அலங்கரித்துக் கொள்ள
அது ஒரு நாளும் தவறுவதே இல்லை
இனி பகலே கிடையாது, இரவு மட்டும் தான்
என்று எண்ணி எண்ணி கூத்தாடுகிறது
அதன் சத்தமே அந்த இரவுக்கு இசையாகிறது!
satru vasana nadaiyaaga iruntthaalum .kavidhai nandraaga ullathu. mana ottathai sollum kavidhaiyaaga thondri kadaisiyil nija nadhiyai bvarnikkirathu varigal. porul kutram iruppinum kavidhai miga arumai. by sekar.
thangalin neenda vasana nadaiyaana pinnoottathirku nandri appa :-)
kavithai yaarume pidikkavillayo enru ninaithen. aama enna porul kutram? vilakkavum :-)