என் பேரு திலக்! எப்படியோ தட்டுத் தடுமாறி படிச்சி, கிழிச்சி இன்னைக்கு bangaloreல software engineer ஆயிட்டேன்! என் friend சென்னையிலிருந்து return வர என்னை train ticket reserve பண்ண சொன்னான்..அதான் இன்னைக்கு இங்கே..எனக்கு உலகத்துல என்னை அடுத்து பிடிச்சது...ஹிஹி..பொண்ணுங்க தான்! எத்தனை விதமான பெண்கள்! அவங்க என்ன செஞ்சாலும் அழகு தான்..என்ன சொல்றீங்க? இதோ ஒரு வழியா ஒரு பொண்ணு பின்னாடி நின்னாச்சு..[FREEZE OUT!!]

அடடா! form உள்ளே இருக்கே..இப்போ உள்ளே போனா இந்த இடம் போயிடும்..அப்புறம் இந்த பெரியவர் என் இடத்தை புடிச்சிருவாரு..NO WAY!! உள்ளே போனதும் form fill up பண்ணா போச்சு...என்ன பண்றா இவ, இந்த பொண்ணுங்களுக்கு cell ல நோன்ட்றதே வேலைப்பா...light blue chudi! இந்த காலத்து பொண்ணுங்களுக்கு கார் கூந்தலை விடுங்க..கூந்தலே இருக்கிறதில்லை..இதுக்கு பேரு தான் poney tail ஓ? ஓ! Specs ஆ? ஆனா எப்படி இருந்தாலும் பொண்ணுங்க..பொண்ணுங்க தான்..திரும்பி கூட பாக்கமாட்றாளே. ஆஹா..அந்த பொண்ணு சூப்பரா இருக்கே?! ஐய்யோ பின்னாடி போயி நின்னுட்டாளே, கொஞ்சம் lateஆ வந்திருக்கலாம்!! சே!! சரி கெடச்சதை வச்சி சந்தோஷப்படுவோம்!!

பாவம், நான் வச்சுருந்த bag அந்த பெரியவரை தொந்தரவு பண்ணியிருக்கு..முன்னாடி போட்டுகிட்டேன்! அவர் சிரிச்சார். வீணா அடுத்தவங்களுக்கு தொந்தரவு தரக்கூடாது ..! அதான் என் policy!

ஒரு வழியா கூட்டம் உள்ளே போச்சு! form கொண்டு வர போக, அந்த பெரியவர்கிட்ட எப்படி என்னோட இடத்தை பாத்துக்குங்கன்னு சொல்றதுக்கு english ல எப்படி சொல்றதுன்னு ஒரு தடவை சொல்லி பாத்துட்டு அவர்கிட்ட.. sir, can you please hold this place? let me get my form என்றேன். அவர் பதிலுக்கு தலையாட்டினார்னு நினைக்கிறேன்..மறந்துருச்சு!

form எடுத்துக் கொண்டு train timings பார்த்தால், எல்லாம் இங்கிருந்து கிளம்பும் train ஆக இருக்கிறது...எனக்கு chennailல இருந்து இங்கே வர்ற train தெரியனும். சரி முதல்ல போயி இடத்துல உட்கார்ந்து பக்கத்துல கேட்டுப்போம் என்று முடிவெடுத்தேன். [நான் form எடுத்தவுடன் எங்கள் மூவருக்கும் seat கிடைச்சுருச்சு]அந்த சாக்குல அவகிட்ட பேசுறதா plan..[புத்தி!] form fillup பண்ணிக் கொண்டே அவளுடைய formஐயும், அவள் formஐயும் [புரிஞ்சுச்சா?] கவனித்துக் கொண்டிருந்தேன். மாலதி ரகுராமன் என்று எழுதியிருந்தாள்! chennai க்கு போக fill பண்ணிக் கொண்டிருந்தாள் என்று ஞாபகம். நல்ல கலர்! கண்ணாடி போட்டிருந்தாலும் சிம்ரன் கடாட்சமாய் இல்லை என்றாலும் ஒரு homely look! எனக்கு OK ப்பா..[பசங்க எந்த ஒரு பொண்ணைப் பாத்தாலும் முதல்ல அவளை தன்னோட மனைவியாத் தான் நினைப்பாங்களா? இல்லை நான் தான் இப்படி இருக்கேனா?] சரி நான் என்னோட form fill பண்ணனுமே..வேண்டுமென்றே அந்த பெரியவரிடம் பேச்சைத் தொடங்கினேன்! [நமக்கு கொஞ்சம் பொண்ணுங்ககிட்ட starting trouble உண்டு!!]

நான் [அந்த பெரியவரிடம்] - sir, can you please tell me which train starts from chennai on this sunday night?
[அவர் ஏதோ சொல்ல வருவதற்குள் எனக்குப் பின்னாலிருந்து ஒரு பெண் குரல்..நம்ம மாலதி தான்..தோடா!]
மாலு [ஒரு செல்லம் தான்..] - u can come by this train! [என்று ஏதோ ஒரு train பேரை சொன்னாள்]
நான் - it starts from chennai @ night? right? [confirm பண்ணிக்கிறேனாம்? கள்ளன்டா நீ!]
மாலு - u want a train which starts from chennai @ night?
நான் - yes!
மாலு - ya. this starts @ 9:30 pm
நான் - thanks

அப்புறம் கொஞ்ச நேரம் நான் எதுவும் பேசவில்லை..கொஞ்சம் அடக்கி வாசிக்கனும்லயா? அங்கே இங்கே பாத்துட்டு இருக்கும் போது, அங்கே reservation form தீந்து போயிருந்தது! எனக்கு தெரியும் அது counter ல போயி கேட்கனும்னு, சரி நம்ம போயி எடுத்து வைக்கலாமான்னு நினைச்சேன்..வேணாம், ரொம்ப build up பண்ண மாதிரி இருக்கும்னு விட்டுட்டேன்! அப்புறம் நானும் அந்தப் பெரியவர் ஏதோ பேசிக்கொண்டிருந்தோம். கொஞ்சம் அமைதி ஆனவுடன் மாலுவிடமிருந்து ஒரு கேள்வி!!

மாலு - Do you have any openings for freshers in your company? [என்னுடைய tagஐ காட்டி..]
[ரொம்ப நேரம் கேட்கலாமா, இல்லையா என்று அவள் தவித்தது போல் எனக்குத் தோன்றியது!!]
நான் - [over buildup யுடன்] Usually they take freshers in campus interviews. I dont have any idea about that.
மாலு - [பாவமாய்...]oh! ok..
நான் - R u searching? [அவ என்ன படிக்கிறான்னு தெரிஞ்சுக்கனும்ல?]
மாலு - No! Its for my friend. She is doing her BE in computers. She is in her last year.
நான் - What about you? [கேட்டுட்டாண்டா..]
மாலு - i am doing my medical
நான் - oh good! somebody is out of software engineer! i got bored of software engineers now. Every three person is software engineer in bangalore. hahaha[டேய்! இதெல்லாம் உனக்கே ஓவரா தெரியலை? அடங்குடா!!]

ஒரு டாக்டரை கட்டிகிட்டா நம்ம வாழ்க்கை எப்படி இருக்கும் என்ற கற்பனையில் நான் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும்பொழுது..

[இதற்குள் அந்தப் பெரியவருக்குப் பொருக்காமல்..]
அவர் - where r u from?
நான் - trichy
அவர் - oh! then do u know tamil then?
நான் - எனக்கு நல்லா தமிழ் தெரியும்! நான் தமிழ் தான்..[மூன்று தமிழர்கள் இவ்வளவு நேரம் english ல பேசியிருக்கோம்! கொடுமை..]
அவர் - திருச்சியில் எங்கே?
நான் - தில்லை நகர்.
அவர் - இங்கே என்ன பண்றே?
நான் - software engineer
அவர் - எங்கே?
நான் - IBM
அவர் - இப்போல்லாம் எல்லோரும் software ல தான் வேலை பாக்குறீங்க..இல்லையா?
நான் - [அவளையும் பார்த்து சிரித்துக் கொண்டே..]MCA, BE படிச்சவொன்னே நேரா bangalore தான்..bangalore is major target.
அவர் - nowadays call centers are in high boom..
[தமிழர்கள் என்று தெரிந்தும் அடிக்கடி english ல் தான் பேசுகிறோம்!]
நான் - ம்ம்..daily recruitement இருக்கு. நீங்க வந்தா கூட உங்களையும் எடுப்பான். [அவள் சிரிக்கிறாள்!! மழை!!]
அவர் - என்ன Qualification அதுக்கெல்லாம்?
நான் - +2 pass. that's it! [அவள் மறுபடியும் சிரிக்கிறாள்! மறுபடியும் மழை!!]
அவர் - இங்கே எங்க இருக்கீங்க?
நான் - ஜீவன் பீமா நகர்
அவர் - அட! நானும் அதுக்கு பக்கத்துல தான் இருக்கேன்..இந்த HAL இல்லை..

[நான் இல்லை என்பது போல் தலையாட்டினேன்! அவர் ஏதோ சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்! வயதாகிவிட்டால் பேச்சு ஒன்று தான் துணை போலும்!]

சிறிது நேரம் மழையே இல்லை..

அவர் - ஆமா, திருச்சியில மழை பெய்யுதா?
நான் - [ஆஹா..என்னடா இந்த கேள்வி வர்லையேன்னு நினைச்சேன்! ஒரு கூட்டமா தான்யா அலையுராங்க!]எங்கே சார், நல்லவங்க எல்லாம் இங்கே வந்துட்டோமா, அங்கே..மழையே இல்லை..[good timing! எனக்கே ரொம்ப புடிச்சது! ofcourse அங்கே மழை தான்!!]

அதுக்குள்ள முதல் row ல வந்துட்டோம்..

அந்தப் பெரியவர் கொஞ்சம் ஒதுங்கிக்கொண்டது போலத் தோன்றியது..நான் ஆரம்பித்தேன்..மாலு கூட தான்..இப்போ தான் பழகிட்டோமே..

நான் - இன்னைக்கு college இல்லையா?
மாலு - இல்லை..போகனும்! காலையில வந்தா free ஆ இருக்கும்னு வந்தேன்.
நான் - ஓஹோ..ஆமா இன்னைக்கு கூட்டம் ஜாஸ்தி. அப்புறம் அரை வைத்தியர் ஆயாச்சா? [அவள் முழிக்கிறாள்!]
நான் - 1000 பேரை கொன்னா அரை வைத்தியன்னு சொல்வாங்களே..அதான் கேட்டேன்!
மாலு - [சற்று யோசித்து] முக்கா வைத்தியன் ஆயாச்சு!
[ஒருவேளை எண்ணிப் பாத்துருப்பாளோ?]
நான் - நீங்க சென்னையா? [நதி மூலமும், ரிஷி மூலமும் தான் அறியக் கூடாதே தவிர..]
மாலு - சொந்த ஊரு சென்னை தான்..நான் இங்கே படிச்சிட்டு இருக்கேன்.
நான் - நான் ஜீவன் பீமா நகர்ல தான் இருக்கேன்! அந்த church பக்கத்துல..
மாலு - தெரியும்..நானும் அதுக்கு பக்கத்துல தான்..
[கவனிக்க, நான் பெரியவர்கிட்ட பேசும்போது கவனிச்சிருக்கா!]
நான் - அங்கே ஒரு hostel இருக்கே..[எங்கேன்னு தெரிஞ்சுக்கனும்லயா?]
மாலு - இல்லை..என் வீடு இங்கே தான்..அம்மா, அப்பா இங்கே settle ஆயிட்டாங்க..i was born here!
நான் - ஓஹோ..
மாலு - அப்பா, இங்கே HAL ல வேலை பாக்குறார்!
[நான் கேட்கவே இல்லையே!]
நான் - OK....

ticket reserve செய்ய எழுந்தோம்..மூவரும்!

என்னுடையது சீக்கிரம் முடிந்தது..ticket ஐ திருப்பி திருப்பி என்ன பார்க்கிறேன் என்று தெரியாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்..அவளுடன் சேர்ந்து போகலாம்னு தான்..அங்கே முடியிற மாதிரி இல்லை...

நான் - [மனமில்லாமல்!] Hey! see you pa!
மாலு - Bye!

ஐயோ! அவளுடைய friend க்கு வேலை வாங்கித் தருவதாய் அவள் mobile no. வாங்கியிருக்கலாமோ? சே!! waste டா நீ..நான் நின்று நின்று மெல்ல மெல்ல படியில்
இறங்கிக் கொண்டிருந்தேன்..அவள் கூப்பிடுவாள் என்ற நம்பிக்கையில்...இது சினிமா இல்லையே?!

climax

ஜார்ஜ்
வழக்கம்போல் எல்லா இளவட்டப் பசங்களையும், கூட்டம் நிறைந்த ஜனசந்தடிகளில் தன்னுடைய வெறுப்பை உமிழ்ந்தும், ஆங்கிலத்தில் [USELESS FELLOWS!!] எல்லோரையும் திட்டிக் கொண்டும், அந்த எல்லாக் கூட்டத்திலும் அங்கே இருந்த ஒருவரிடம் "அந்த ஊரில் மழை எப்படி?" என்றும் விசாரித்துக் கொண்டும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்!

மாலு
பொறுப்பாய் முழு வைத்தியர் ஆவதற்கு ஒவ்வொருவரையாய் எண்ணி எண்ணி கொன்று கொண்டிருக்கிறாள்! எப்போதாவது அந்தப் பையனின் ஞாபகம் அவளுக்கு வந்து தானாக
சிரித்துக் கொள்வதாய் நம்புவோமாக..

திலக்
அவளுக்குத் தான் நான் எங்கே வேலை பார்க்கிறேன் என்று தெரியுமே! எப்படியாவது நம்மைத் தேடி வருவாள் என்றும், தன் நண்பர்கள் HAL, HAL என்று அவனை ஓட்ட..அவன் bangalore medical colleges என்று google த்துக் கொண்டிருக்கிறான்..